اولین اپیزود جافکری/ بازی زندگی

این روزها هیچ چیزی به اندازه سادگی برایم آرامش به همراه ندارد. غذایی که میخورم، لباسی که میپوشم، وسایلی که میخرم، کتابی که می‌خوانم و

در مرحله ایی از زندگیم قرار دارم که حس میکنم باید شروع کنم و بنویسم. نوشتن، در حال حاضر تنها راهی است که میتوانم با

کلاس سوم دبیرستان بودم که کتاب آیین سخنرانی دیل کارنگی را خواندم. کتاب را به سختی پیدا کرده و خریده بودم. چون شهرستانی که در

امروز صفحه ایی از کتابِ «نوشتن با تنفس آغاز می شود» درسی بزرگ دربارۀ نوشتن به من آموخت. بیایید با هم این صفحه را بخوانیم.