سندرم وانمود گرایی (ایمپاستر)

• Imposter syndrome
• سندرم ایمپاستر
• نام های دیگر: نشانگان خودویرانگری، سندرم شیادی و سندرم تقلب
• برای اولین بار در سال ۱۹۷۸ توسط روانشناسان «پائولین کلانس» و «سوزان آیمز» ابداع شد.
• روان شناسان از این سندروم برای توصیف زنانی استفاده کردند که علی رغم تحصیلات عالی، دانش بالا، موقعی خوب حرفه ای، خودشان را دست کم می گرفتند و فکر می کردند بی استعداد و نادان هستند.
• یک پدیده روانشناختی است که فرد مبتلا به آن نمی تواند دستاوردهای خود را درونی کند.
• فرد برای به دست آوردن منزلت اجتماعی سعی می کند خود را آدمی موفق و با استعداد نشان دهد.
• این افراد تعارض های شدیدی را تجربه می کنند. از یک سو در نزد دیگران منزلت دارند. ولی خودشان می دانند که این منزلت، ساختگی است.
• عالم درون و بیرون این افراد ناهمخوانی زیادی دارد. به همین دلیل این افراد را وانمودگر می نامند.
• این افراد موفقیت های خود را قابل قبول نمی دانند.
• آنها در ذهن خودشان کاملاً این موضوع را قبول دارند که با دوز و کلک و حقه بازی خود را شایسته تر ازز آنچه که هست نشان و دیگران را فریب داده اند.
• روند موفقیت را کند می کند.
• فرد فکر می کند که یک متقلب شیاد است.