کتاب «هیچ گاه تنها گام برنخواهی داشت» را دیروز تمام کردم. برای بار دوم است که میخوانم.
امروز «یازده دقیقه» پائولوکوئلیو را شروع کردم. کتاب را داماد خانواده (مهران عزیز) به من هدیه داده. از پائولوکوئلیو «کیمیاگر» را قبلن خوانده ام. یک کتاب دیگر هم از او خوانده ام که نه اسمش و نه محتوایش را یادم نیست. یازده دقیقه ماجرای زنی بدنام به نام ماریا است.
«تئوری انتخاب» ویلیام گلسر را هم دیشب شروع کردم. وقتی که بی خوابی به سرم زده بود. بار اول خیلی کلی و زودگذر دو سه سال پیش خواندم.
راستی کتاب «پیرمرد و دریا» همینگوی را هم دارم میخوانم. برای بار دوم.
«خرده چیزها» اثر اندی اندروز هم کم کم دارد تمام می شود.
لذت دوباره، سه باره و چند باره خواندن کتاب ها را با هیچ چیزی عوض نمیکنم. به خصوص اگر بین بار اول و دوم فاصله ایی حداقل چند ماه و یا حتی چند ساله باشد. از این که میبینم در این فاصله فکر و نگرشم تغییر کرده و نگاه دیگری به کتاب و مسائل آن دارم، غرق لذت می شوم.
دو کتاب تخصصی روانشناسی هم در سبد مطالعاتی این روزها دارم. کتاب «پرورش ابراز وجود» و «رهایی از نگرانی» که هر دو از انتشارات ارجمند است.