دیروز تمرینی نو برای نوشتن یاد گرفتم. شاهین کلانتری در یکی از لایوهای مدرسه نویسندگی دربارۀ این تمرین صحبت کرده. تمرین سه گام یا مرحله دارد. در گام نخست یک کلمه انتخاب می کنیم (فقط یک کلمه). ولی چه کلمه ایی؟
کلمه ایی که بتوانیم ساعت ها و یا حتی سالها درباره اش بخوانیم، یاد بگیریم، صحبت کنیم، فکر کنیم و بنویسیم.
کلمه ایی که برایمان تداعی کنندۀ مفاهیمی عمیق باشد. کلمه ایی که با اندیشیدن مداوم به آن به انسان بهتری تبدیل شویم.
کلمه ایی که با کار کردن به روی آن جنبه هایی از خودمان را بشناسیم و کلمه ایی که بتوانیم مدت های طولانی روی آن کار کنیم.
کلمه را که انتخاب کردیم، گام بعدی آن است که ده سوال درباره آن کلمه طرح کرده و بنویسیم (من دفتری برای انجام تمرینات نویسندگی دارم و این تمرین را در ان دفتر نوشتم). هر سوال معمولی و منطقی که به ذهنمان می آید و دوست داریم.
پس از انجام گام دوم، در گام سوم باز هم درباره کلمه انتخابی سوال طرح می کنیم و می نویسیم. اما چه سوالی؟ سوالات عجیب و غریب (برای مثال فردی کلمه یادگیری را انتخاب کردده. می تواند بنویسد آیا میتوان یادگیری را جوید و یا قورت داد؟ ) سوالات گام سوم باید فرامنطقی و غیرمعمولی باشند.
نکته ها
۱- برای اینکه در انجام این تمرین مهارت کسب کرده و اثرات مثبت آن را ببینیم لازم است این تمرین را مدام انجام دهیم.
۲- دفتری و یا فایلی در ورد داشته باشیم و روزی یکبار یا هفته ایی دو سه بار حتی شده یک جمله درباره این کلمه بنویسیم.
۳- فقط یکی از دستاوردهای این تمرین افزایش قدرت پرسش گری است.
۴- با انجام این تمرین ایده هایی خلاقانه برای نوشتن متن های گوناگون به سرمان می زند.
پس.نوشت: راستی کلمۀ انتخابی من «پول» بود.