مولتی تسکینگ و تولید محتوا

ماه های اول که کار تولید محتوا را شروع کرده بودم یک مسئله بزرگ داشتم. مسئله ایی که باعث می شد هیچ وقت از عملکرد روزانه خودم راضی نباشم. خیلی روزها پیش می آمد که بیش از ۱۲ ساعت کار کرده باشم ولی از خودم راضی نبودم. چون آخر شب که میخواستم یک ارزیابی کلی از روزم داشته باشم متوجه می شدم که علی رغم ساعات زیادی که صرف کار کرده بودم هیچ دستاوردی نداشتم. هیچ کاری در آن روز به سرانجام نرسیده بود و من باید با استرس نیمه کاره رها شدن کارها به رختخواب می رفتم و می خوابیدم. یک روز که حسابی از دست این مسئله کفری شده بودم، برای نصف روز کارهایم را تعطیل کردم و تصمیم گرفتم به این مسئله بپردازم. بعد از این که مسئله و شرایط را بررسی کردم متوجه شدم که قضیه از جایی اساسی تر آب می خورد. ریشه و سرچشمه مسئله من در مولتی تسکینگی کار کردنم بود. چیزی که باعث کاهش بهره وری، هرز رفتن انرژی و نابودی تمرکز من شده بود.
مولتی تسکینگ یعنی انجام چند کار به صورت همزمان ( به طور مثال من در کنار نوشتن این متن، تلفنی با مادرم صحبت کنم، بشقاب میوه میان وعده ام را هم کنارم داشته باشم و هر از گاهی به آن دستبردی بزنم. از طرف دیگر چند دقیقه ایی یکبار نوشتن را متوقف کرده، گوشی به دست به آشپزخانه بروم و مقدمات ناهار امروز را فراهم کنم. کتابی هم کنار دستم باشد که اگر وقت شد نگاهی بهش بیندازم و چند خطی بخوانم تا مبادا که وقتم تلف شود).
افرادی که کارها را به صورت همزمان انجام می دهند به نتایج مشخصی در پایان روز نمی رسند. وقتی تلاش می کنیم که چند کار را به صورت همزمان انجام بدهیم، انگار هیچ کدام از آن ها را انجام نداده ایم. با مولتی تسکینگی کار کردن ممکن است این تصور اشتباه در ما به وجود بیاید که چقدر خوب ما داریم از وقتمان نهایت استفاده را کرده و و سرعت انجام کارهایمان را بیشتر کنیم. ولی نهایتا هیچ کدام از کارها نه درست انجام می شوند و نه به نتیجه درستی می رسند.
در نتیجه بعد از بررسی یافتم که مولتی تسکینگ آفت برنامه روزانه یک تولید کننده محتوا است. یک تولید کننده محتوا حداقل در شروع کار بهتر است که دور مولتی تسکینگ را یک خط قرمز بزرگ بکشد. پس باید در یک زمان معین فقط بر یک کار مشخص تمرکز کند و بعد از اتمام آن کار و به نتیجه رساندن آن به سراغ کار بعدی برود.
نهایت این که یاد گرفتم حتما در هر زمان فقط روی یک کار متمرکز شوم. اگر قرار است پستی برای صفحه اینستاگرامم آماده کنم وسوسه نشوم که همزمان برای مقاله جدید وب سایتم دنبال منابع معتبر بگردم. اگر قرار است دو ساعت روی مقاله وبلاگ کار کنم، تمام تمرکزم را در آن دو ساعت روی نوشتن مقاله بگذارم و به سراغ انتشار پست جدید در اینستاگرام نروم.