از سیر تا پیاز مکیدن انگشت در کودکان

مقدمه ایی درباره مکیدن انگشت

 

مکیدن انگشت (به ویژه انگشت شست) را میتوان عادتی رایج و شایع در دوران کودکی (به ویژه دوران نوزادی و نوپایی) دانست.

مکیدن انگشت در دوران نوزادی و شیر خوارگی (تا پیش از دو سالگی) به علت غریزه مکیدن یک نوع نیاز طبیعی و اجتناب ناپذیر است. بنابراین مشکل خاصی ایجاد نمی کند و جلوگیری از آن توصیه نمی شود.

برای درمان کودکانی که انگشت خود را می مکند تا سنین ۵-۶ سالگی نباید عجله کرد؛ چون به احتمال زیاد با گذشت زمان، افزایش سن کودک و هنگام درآمدن دندان های دائمی این عادت کاهش یافته و از بین می رود.

اگر کودک بعد از ۵-۶ سالگی به مکیدن انگشت خود ادامه داد، نیاز به رسیدگی داشته و والدین باید در صدد کمک به کودک و درمان این عادت برآیند. زیرا استخوان بندی کودک تا قبل از ۸ سالگی نرم و انعطاف پذیر است و مکیدن مداوم انگشت می تواند در شکل طبیعی آرواره، فک، دهان و دندان کودک تغییر به وجود آورد. احتمال بسیار بالایی وجود دارد که کودک تا پنج سالگی این عادت را به خودی خود ترک کند.

نکته مهم: اگر این عادت تا سنین ۱۲-۱۶ سالگی ادامه داشته باشد میتوان آن را نشانه اختلال دانست.

• ترک این عادت در دوران نوجوانی بسیار سخت و دشوار می شود. بنابراین بهتر است که والدین نسبت به این عادت کودک آگاه بوده و تا دیر نشده به دنبال یافتن تدابیری برای رفع آن باشند. امکان ترک این عادت تا سه سال اول مدرسه بسیار بالاست و بعد از آن دشوار خواهد شد.

 

• چنانچه این رفتار به مدت طولانی ادامه یابد، والدین باید مسئولیت ترک این عادت در کودکان را بر عهده گیرند.

 

• ترک این عادت کار آسانی نیست و والدین در این فرایند با دشواری و چالش های فراوانی روبرو خواهند بود. البته خبر خوش این که  ترک این عادت به هیچ عنوان غیر ممکن نبوده و با بکارگیری روش های مناسب میتوان به کودک در ترک این عادت کمک کرد. برای ترک این عادت در کودکان با برنامه و اصول و به صورت اساسی اقدام کنید. در این صورت شانس موفقیت فرزند در ترک این عادت را افزایش می دهید.

 

اثرات منفی مکیدن انگشت در کودکان

 

مکیدن انگشت در کودکان اگر به مدت طولانی و پس از ۶ سالگی ادامه پیدا کند، اثرات منفی فراوانی به همراه خواهد داشت. این اثرات عبارتند از:

 

• بهم ریختگی و تغییر شکل ردیف دندان ها، نازک شدن دندان ها و کج در آمدن آن ها

• جلو آمدن و تغییر شکل استخوان های فک صورت

• تنگی قوس فک بالا (ردیف دندان های سمت چپ و راست فک بالا به یکدیگر نزدیک می شوند)

• افزایش فاصله افقی بین دندان های جلویی فک بالا و پایین ( ناهنجاری CLASS II )

• باز ماندن دهان کودک و فاصله افتادن میان فک بالا و پایین

• فاصله بین دندان های جلویی در فک بالا و پایین (open bite)

• ایجاد نارسایی های کلامی (تلفظ اشتباه حرف های «و» و «ف» )

• اختلال در جویدن و باقی ماندن بلع نوزادی در کودک

• اختلالات گفتاری ( لکنت زبان، من من کردن، نوک زبانی صحبت کردن )

• تأثیر منفی در خودپنداره کودک (به دلیل ناهنجاری در شکل آرواره)

• کاهش عزت نفس و احساس شرمندگی در کودک

• مورد تمسخر قرار گرفتن توسط همسالان

• ایجاد عفونت در ناخن و اطراف آن

• تأثیر روی رشد کام (سقف ) دهان و تغییر شکل آن

• نادرست قرار گرفتن زبان

• افتادگی لوزه و در نتیجه خرخر کردن

• ترک خوردن پوست انگشت- پینه بستن و منحرف شدن انگشت

• عفونت گوش میانی

• دندان های فوقانی به سمت بیرون و دندان های پایین به سمت داخل رشد می کند.

• شکل غیرطبیعی سقف دهان

• رشد و تغییر شکل دندان های بالا به سمت بیرون و دندان های پایین به سمت داخل

 

 

علت مکیدن انگشت در کودکان چیست؟

 

سوال اکثر پدر و مادرها هنگام مواجهه با مشکل مکیدن انگشت در کودکان این است که: چرا فرزندم انگشت خود را می مکد؟

 

مکیدن انگشت در کودکان دلایل متفاوتی دارد.

 

 

۱- اضطراب کودک 

بیشترین علت مکیدن انگشت در کودکان ( به ویژه در سنین ۴-۵ سالگی) اضطراب است. در واقع مکیدن انگشت واکنشی به اضطراب درونی و احساس عدم امنیتی است که کودک دارد. کودک انگشت مکیدن را به عنوان راهی برای رسیدن به آرامش درونی انتخاب می کند.

 

۲- وجود مشکلات روانی در کودکان

 

در برخی از کودکان وجود مشکلات روانی موجب رفتار مکیدن انگشت می شود.  در این مواقع لازم است به روانشناس کودک مراجعه و مسئله به صورت جدی پیگیری شود. افسردگی و استرس در کودک از مشکلات روانی هستند که باعث مکیدن انگشت در کودکان می شوند.

 

• مثال: مشکلات عاطفی- هیجانی ناشی از ورود به جامعه (مهد کودک، پیش دبستانی و مدرسه)

 

 

۳- عادتی آموخته شده 

بر اساس نظریه یادگیری، کودکان مکیدن انگشت را با الگوبرداری از والدین و یا دیگر کودکان (یادگیری مشاهده ایی) خواهند آموخت. این عمل با تکرار به صورت رفتاری عادتی در خواهد آمد.

 

• ممکن است کودکی به صورت تصادفی شروع به مکیدن انگشت کند. با این کار توجه (مثبت یا منفی) پدر و مادر را به خود جلب می کند. واکنش اطرافیان از هر نوعی که باشد باعث تقویت این رفتار در او شده و آن را به صورت رفتاری عادتی در خواهد آود.

 

• در این مرحله مکیدن انگشت بیانگر یک مشکل روانی نیست. اما ادامه یافتن آن در بعضی از کودکان از سن شش سالگی به بعد ممکن است نشانه یک مشکل روانی باشد.

 

 

۴- نشان دهنده تثبیت در دوران کودکی

 

• مطابق با نظریه روانکاوی فروید اگر کودک نتواند از مرحله ی دهانی رشد روانی-جنسی به سلامت عبور کند و در آن مرحله به تثبیت برسد، در سنین بالاتر به مکیدن انگشت به ویژه در خواب روی می آورد.

 

• تثبیت در مرحله دهانی: ارضا نشدن یا ارضای بیش از حد مکیدن در مرحله دهانی

 

۵- وجود مشکل جسمی

 

• کودک به دلیل مشکلات جسمی مانند بیماری های لثه و حفره دهان، انگشت خود را می مکد.

 

 

۶- سایر دلایل

 

اعتراض به عدم پاسخ دهی والدین به نیازهای عاطفی کودک، خستگی، ناراحتی، بی حوصلگی، حسادت، تغییرات ناخوشایند جدید مانند تولد نوزادی دیگر در خانواده، ترس از والدین، خجالت، تنهایی و کسالت  از دیگر دلایل مکیدن انگشت در کودکان هستند.

 

راهکارهایی برای ترک مکیدن انگشت در کودکان

 

• ترک عادت مکیدن انگشت در کودکان بایستی با تدابیر و استراتژی های خاصی صورت بگیرد.

 

• لازم است که این عادت قبل از رویش دندان های دایمی ترک شود.

 

• بهترین سن برای درمان این عادت سنین ۴ تا ۶ سالگی است.

 

• مکیدن انگشت در کودکان شایع است و در اکثر اوقات قبل از رویش دایمی دندان ها کنار گذاشته می شود.

 

• اما چنانچه این عادت پس از رویش دندان های دایمی ادامه داشت، درمان را باید به صورت جدی پیگیری کرد.

 

 

 

۱-ریشه و علت اصلی مشکل را بیابید.

 

 

• غریزه مکیدن پس از یک سالگی از بین می رود. اگر کودک شما پس از یک سالگی، هنوز انگشت خود را میمکد، دلیلی برای این کار وجود دارد.

 

• مهم ترین و اولین قدم برای ترک عادت مکیدن در کودکان آن است که باید به دنبال یافتن ریشه های اصلی مشکل و رفع آن باشید.

 

• منشاء اصلی اضطراب در کودک را شناسایی کنید.

 

• در پی کشف دلیل یا دلایل مکیدن انگشت باشید.

 

• پدر و مادر با شناسایی دلیل اصلی روی آن کار کرده و تلاش کنند که مشکل را از بین ببرند.

 

• با از بین بردن ریشه ی اصلی مشکل میتوان با آرامش و به مرور زمان کودک را به سوی ترک عادت سوق داد.

 

• اگر فرزند شما در موقعیت ها خاصی دست به رفتار مکیدن انگشت می زند، آن موقعیت ها را شناسایی کرده و از قرار گرفتن کودک در آن موقعیت ها اجتناب کنید.

 

• والدین باید مشکل اصلی کودک را که منشا اضطراب او می باشد و باعث اضطراب او شده پیدا کرده و آن را رفع کنند. بعد از رفع مشکل اصلی کودک آرامش پیدا می کند و به راحتی با کمک پدر و مادر می تواند این عادت را ترک کند. به طور دقیق مشخص کنید که چه زمان هایی و کجاها کودک تان شروع به مکیدن انگشت می کند. قبل از شروع این کار چه اتفاقی افتاده و کودک از لحاظ روانی در چه شرایطی بوده. تمام این اطلاعات به شما کمک می کنند که کودکتان، نیازها، احساسات و خواسته هایش را بهتر و بیشتر بشناسید. و در کمک به او موفق تر عمل کنید.

 

 

۲- با فرزند خود صحبت کنید و به او آگاهی بدهید.

 

 

• با فرزند خود درباره مکیدن انگشت صحبت کنید (برای صحبت درباره این موضوع، فرزند شما باید بیشتر از چهار سال داشته باشد، تا بتواند دلایل شما را به خوبی درک کند).

 

• برای فرزند خود توضیح دهید که چرا نباید این کار را انجام دهد.

 

• به او بگویید که کار او از نظر دیگران قابل قبول نیست. برایش توضیح دهید که در صورت ادامه این کار دیگران او را بچه ایی لوس به حساب می آورند. به او بگویید که «تو بزرگ شده‌ای» و اگر در حضور دیگران اینکار را انجام دهی، دیگران تو را مسخره می کنند. (برای این کار می توانید روش هایی خلاقانه طراحی کرده و به فرزندتان نشان دهید که او بزرگ شده و نباید انگشت خود را بمکد. برای مثال به او بگوید تا حالا دیده ایی مرد عنکبوتی یا بت من انگشت خود را بمکد. این باعث می شود که فرزند شما درباره این کار و ادامه دادن آن فکر کند).

 

• اگر فرزندتان این رفتار را در هنگام تولد فرزندی دیگر انجام می دهد؛ به او بفهمانید که برای شما مهم است و جایگاهش در قلب شما محفوظ می ماند.

 

• با فرزندتان درباره احساساتش هنگام مکیدن انگشت صحبت کنید. از او بخواهید بگوید چه چیزی باعث می شود که او انگشتان خود را بمکد. از او بپرسید که هنگام مکیدن انگشت و قبل از آن چه حسی دارد (هر چه فرزند شما بزرگتر باشد، حرف زدن با او ساده تر و راحت تر خواهد بود).

 

• برای صحبت درباره این موضوع، بهتر است زمان و مکان مناسبی را انتخاب کنید که فرزندتان کاملا آرام و به دور از هرگونه اضطراب و نگرانی باشد.

 

• وقتی در محیطی آرام و بدون تنش با فرزند خود درباره این کار صحبت می کنید، او می تواند به راحتی درباره خوب یا بد بودن آن کار فکر کرده و تصمیم بهتری درباره این عادت بگیرد.

 

• برای فرزندتان توضیح دهید که چگونه میکروب‌های موجود در دست‌ها و زیر ناخن‌ها وارد بدن شده و او را بیمار می‌کند.

 

• به طور مداوم درباره اثرات منفی مکیدن انگشت با فرزندتان صحبت کنید. به او بگویید که اگر به مکیدن انگشت خود ادامه دهد، چه اتفاقی برای دندانش خواهد افتاد. اگر فرزند شما اثرات منفی مکیدن انگشت خود را بشناسد احتمال ترک عادت افزایش می یابد.

 

• به فرزند خود بگویید که با ترک مکیدن انگشت، دندان های مرتب، زیبا و سالم تری خواهد داشت.

 

• با استفاده از یک آینه به او آگاهی دهید که مکیدن انگشت اگر ادامه پیدا کند، می تواند به لثه و دندان هایش آسیب وارد کند و باعث ایجاد تغییراتی در آن ها شود.

 

• فرزندتا را مجبور به ترک مکیدن انگشت نکنید. بلکه فقط به او آگاهی داده و با دلیل منطقی لزوم ترک عادت را برایش توضیح دهید.

 

• حین صحبت با فرزند خود برای تاثیرگذاری بیشتر می توانید از قصه گفتن، خاطره گویی و یا شخصیت های کارتونی مورد علاقه او استفاده کرده و از این طریق مسئله را برای فرزدتان شفاف تر و لذت بخش تر کنید.

 

• به فرزند خود اطمینان و امنیت خاطر بدهید که هر زمان که دوست داشت و آماده بود که این کار را ترک کند، شما (پدر و مادر) در کنارش خواهید بود. از او در راه ترک این عادت حمایت خواهید کرد. با این کار قدرت و اعتماد به نفس لازم را به او خواهید داد. بلاخره روزی می رسد که می بینید فرزندتان با خواست و میل خود این کار را ترک کرده و دیگر هرگز به سمت مکیدن انگشت نخواهد رفت.

 

• کودکانی که انگشت خود را می مکند را به او نشان داده و از او بخواهید که نظرش را درباره این کار بگویید. یا خودتان شروع به مکیدن انگشت خود کرده و از او بخواهید درباره این کار شما هر حس و فکری که دارد را بازگو کند.

 

 

۳- آرام، خونسرد و صبور باشید

 

 

• در فرایند ترک عادت مکیدن انگشت در کودک به شکیبایی، صبر و حوصله فراوان نیاز دارید.

 

• اگر کودک خود را در حال مکیدن انگشت دیدید واکنش تند و شدید نشان ندهید. سرش داد نزنید. این کار نه تنها در روحیه کودک اثر منفی می گذارد، بلکه باعث تشدید و تقویت عمل مکیدن انگشت می شود. پس تا جایی که می توانید احساسات خود را کنترل کرده و آرام باشید.

 

• دعوا، فریاد، تحقیر، سرزنش، انتقاد کردن، عصبانی شدن و کتک زدن کودک ممنوع است. انجام این کارها تمایل کودک به مکیدن انگشت را بیشتر می کند.

 

• از اهرم هایی مانند زور، فشار و تهدید استفاده نکنید. کودک شما تنها زمانی این عادت را ترک می کند که آماده این کار باشد و برای ترک این کار تمایلی نیز داشته باشد.

 

• اکثر کودکانی که در سن ۶-۷ سالگی این کار را انجام می دهند با ورود به مدرسه به دلیل قرار گرفتن در جمع همسالان و جامعه، فشار همسالان و تمسخر آن ها این کار را ترک خواهند کرد. پس تمام تلاش خودتان را برای ترک این عادت در کودکان انجام دهید و امید داشته باشید که بچه ها با گذشت زمان رغبت کمتری به این کار نشان داده و کم کم آن را ترک کرده و کنار می گذارند.

 

 

۴- تنبیه را متوقف کنید

 

کودک تان را به خاطر مکیدن انگشت تنبیه نکنید. روش تنبیه نتیجه خوبی ندارد. باعث می شود کودک برای ترک عادت با شما همکاری نکند. در کوتاه مدت و به صورت مقطعی ممکن است کودک در اثر تنبیه عادت خود را ترک کند. ولی پس از مدتی این عادت را از سر گرفته و به مکیدن انگشت ادامه می دهد. تنبیه موجب تقویت و تشدید عادت مکیدن انگشت در کودک می شود.

 

۵- زمان و مکان مشخص ممنوعه را در نظر بگیرید

 

• تمام مکان ها و زمان هایی که کودک در آن ها انگشت می مکد را یادداشت کنید. سپس در طول چند روز (مثلا یک هفته) از یک مکان و زمان مشخص شروع کنید و مکیدن انگشت در آن زمان و مکان مشخص را ممنوع کنید. از کودک خود بخواهید که در یکی از این مکان ها یا زمان ها مکیدن انگشت ممنوع است.

 

• برای مثال، عزیزم جلوی تلویزیون مکیدن انگشت ممنوع است. چنانچه کودک از این قانون پیروی کرد او را تشویق کنید و اگر از این قانون سرپیچی کرد پیامدی برای آن در نظر بگیرید.

 

• برای مثال، چون جلوی تلویزیون انگشت خود را مک زده، پس بین ۳ تا ۵ دقیقه اجازه تلویزیون نگاه کردن ندارد و تلویزون خاموش می شود. مدت زمان تعیین شده که تمام شد تلویزیون را روشن کنید.

 

• یک پیامد برای سرپیچی از این قانون مشخص کنید. اگر کودک به قول خود عمل نکرد و در زمان و مکان مشخص انگشت خود را مکید باید آن پیامد اجرا شود.

 

• هر گاه کودک مکیدن انگشت را در یک مکان و زمان خاص ترک کرد، مکان و زمان دیگری را تعیین کنید.

 

• یک مرتبه و بی مقدمه از کودک نخواهید عادت خود را ترک کند. بلکه ابتدا به جای ترک کامل مکیدن انگشت از او بخواهید که مدت زمان مکیدن انگشت را کاهش دهد.

 

• برای مثال اگر کودک شما این کار را به مدت ۲۰ دقیقه پشت سر هم انجام می دهد. از او بخواهید این کار را به مدت ۱۵ دقیقه کاهش دهد. به مرور این مدت را کمتر کرده تا کامل قطع شود.

 

• از همان اول سنگ بزرگ برندارید. اجازه دهید کودک به صورت تدریجی این عادت را ترک کند. در این صورت احتمال برگشت عادت خیلی کمتر می شود.

 

 

۶-  تکنیک تشویق را امتحان کنید

 

• یکی از راهکارهای آسان و موثر برای کنار گذاشتن عادت مکیدن انگشت، تکنیک تشویق است.

 

• در این تکنیک، چنانچه رفتار نامناسب در کودک کاهش پیدا کرد، او را تشویق کنید.

 

• تشویق باعث کاهش رفتار ناخوشایند (مکیدن انگشت) و افزایش رفتار مطلوب (ترک عادت مکیدن انگشت) می شود.

 

• برای ثبت رفتار عدم مکیدن انگشت در کودک می توانید از جدول پیشرفت استفاده کنید.

 

• جدول پیشرفت را با کمک کودک در خانه بسازید.

 

• برای تهیه جدول پیشرفت از مقواهای رنگی، مدادهای رنگی و برچسب های جذاب استفاده کنید. این جدول را به گونه ایی بکشید که از خانه های متعدد تشکیل شده باشد. سعی کنید در ساختن جدول پیشرفت از ابتکار و خلاقیت استفاده کرده و آن را به زیبایی و با نظر و کمک کودک بکشید.

 

• جدول را روی دیوار اتاق کودک جوری که در دسترس او باشد نصب کنید. در این صورت با هر بار دریافت تشویق کودک می تواند خود آن نشان را در جدول پیشرفت نصب کند.

 

• هر گاه کودک موفق شد در مکان و زمان مشخص شده انگشت خود را نمکد، با انگشتی که معمولاً می مکد اثر انگشتی در یکی از خانه های این جدول بزند. برای تعداد مشخصی از این اثر انگشت ها یک پاداش مناسب در نظر بگیرید. به تدریج شرایط زدن اثر انگشت را سخت تر و سخت تر کنید.

 

• برای مثال اگر با کودک قرار گذاشته اید که در روز اول پنج دقیقه انگشت خود را حین تماشای تلویزیون نگاه کردن نمکد می تواند یک اثر انگشت بزند در روزهای بعدی این مدت زمان را افزایش دهید و بگوید با ۱۵ دقیقه تلویزیون دیدن بدون مکیدن انگشت می تواند یک اثر انگشت بزند. درباره مکان نیز ماجرا به همین صورت است. ابتدا تنها مکان می تواند هنگام تماشای تلویزیون باشد و سپس مکان های دیگر را هم می توانید به آن اضافه کنید.

 

• قبل از تهیه جدول پیشرفت و استفاده از آن لازم است که بین کودک و والدین قراردادی بسته شود. در این قرارداد مشخص کنید که اگر کودک در مدت زمان معینی یا در مکان های مشخصی انگشت خود را نمکد به او امتیاز می دهید. با هر بار موفقیت کودک در ترک عادت خود در زمان و مکان های مشخص شده، به او یک امتیاز بدهید. امتیازها را روی جدول پیشرفت ثبت کنید. در قرارداد مشخص کنید که دقیقا بعد از کسب چند امتیاز کودک می توانید یک هدیه یا جایزه دریافت کند. برای مثال اگر پنج امتیاز گرفت (یعنی پنج بار طبق قرارداد عمل کرد) برای او یک جایزه که در قرارداد مشخص شده تهیه خواهید کرد.

 

• روند بهبودی کودک را می توانید با عکس های عروسکی ستاره های نشان دار و یا کارت های آفرین بر روی نمودار پیشرفت نشان دهید.

 

• اجازه دهید فرزند شما هر روزی که انگشت شستش را نمی‌مکد یک برچسب روی آن بچسباند. اگر در طول هفته کودک شست خود را نخورد، می‌تواند یک جایزه انتخاب کند. هنگامی که تمام ماه در نمودار پر شد، فرزندتان را با چیزی عالی (یک اسباب بازی یا بازی جدید) پاداش دهید؛ پس از آن عادت از بین می‌رود. اینکه فرزند خود را در طول درمان به یک شریک و سهیم فعال تبدیل کنید تمایل او نسبت به شکست دادن و ترک این عادت افزایش خواهد یافت.

 

• جایزه و هدیه آن چیزی باشد که کودک به آن علاقه دارد و دوست دارد که داشته باشد.

 

• قیمت هدیه و جایزه مهم نیست. آنچه مهم است این است که کودک این هدیه را دوست داشته باشد و هدیه او را ترغیب به ترک مکیدن انگشت کند. فقط باید مدنظر داشته باشیم که جایزه حتما مورد علاقه کودک باشد و او را برای ترک عادت تحریک کرده و به او انگیزه بدهد.

 

• تشویق لزوما مادی نیست. می توانید از تشویق های کلامی و نوازشی نیز استفاده گنید. به او بگویید آفرین من به تو افتخار می کنم. او را در آغوش گرفته و ببوسید.

 

• بازی با کودک، رفتن به پارک، تماشای کارتون مورد علاقه کودک و خانه بازی نیز می تواند از پاداش های مورد نظر باشد.

 

• از نظرات کودک استفاده کنید. به او اجازه دهید که برچسب ها، ستاره ها و یا حتى نوع جایزه اش را خودش انتخاب کند.

 

• لازم نیست جایزه فوری باشد. می‌توانید به کودک بگویید به زودی به تو جایزه می‌دهم. زمانی که جایزه را برای کودک تهیه کردید، به او بگویید این وجایزه برای این است که مدت زیادی است که رفتار مک زدن انگشت را ترک کرده است.

 

• اهداف قابل دستیابی را برای کودک‌ خود تعیین کنید. از هدف های کوچک شروع کنید. به مرور زمان کار را سخت تر کنید.

 

• هر زمان کودک‌ انگشت خود را از دهان بیرون آورد، او را تشویق کنید. همیشه به او یادآوری کنید که چه‌قدر کودک خوبی است و با درآوردن انگشت شست از دهان، چه کار بزرگی انجام داده است.

 

 

۷- اجازه دهید کودک خود به اشتباهش پی ببرد.

 

 

• بهتر است اجازه دهیم کودک بدون تذکر و اجبار والدین خود متوجه اشتباهش شود.

 

• در این صورت کودک راحت تر تصمیم به ترک عادت می گیرد.

 

• برخی کودکان هنگام ورود به مهدکودک و یا مدرسه این عادت را ترک می کنند. چون در آنجا به دلیل تمسخر دوستان و همکلاسی ها نسبت به زشتی عادت خود آگاهی پیدا می کنند و از کارشان احساس انزجار کرده و تصمیم به ترک آن می گیرند.

 

• بهتر است تا زمانی که کودک خود تصمیم به ترک این عادت نگرفته، والدین از اجبار او به این کار دست بکشند.

 

 

۸-لوس کردن فرزند ممنوع

 

 

• فرزندتان را لوس نکنید.

 

• برخی والدین تمایل دارند که فرزندشان هر چه زودتر عادت مکیدن انگشت را ترک کند، به همین دلیل به محض شروع برنامه، سعی می کنند همه ی خواسته های فرزندشان را برآورده سازند و حتی بدرفتاری ها او را نادیده می گیرند.

 

• اگر فرزند شما در حین انجام برنامه ترک عادت تمایل به مکیدن انگشت داشت، ضمن برخورد همدلانه با او، باید محکم و قاطع برخورد کنید. تسلیم شدن و کوتاه آمدن از خواسته خود ممکن است مسئله را موقتاً حل کند؛ اما در درازمدت، مشکل برطرف نخواهد شد.

 

۹- به صورت تدریجی پیش بروید

 

• از کودکتان انتظار ترک یکدفعه و سریع این عادت را نداشته باشید. زیرا کودک رفتار مکیدن انگشت عادت کرده است.

 

• پس با مراحل آسان و به صورت تدریجی پیش بروید.

 

• برای مثال اگر کودک عادت داشته که در طول یک روز این کار را پنج بار انجام دهد؛ از او بخواهید که در هفته اول این کار را به ۴ بار در روز کاهش دهد. برای هفته های بعد این تعداد را به تدریج کاهش داده تا میزان انجام رفتار به صفر برسد.

 

 

۱۰- کودک را سرگرم فعالیتی جذاب کنید

 

• در مواقع مکیدن انگشت می توانید حواس کودک را پرت محرکی جذاب تر کنید.

 

• بهتر است از فعالیت هایی انتخاب کنید که کودک به آن ها علاقه دارد و انجامشان برای او خوشایند است.

 

• در این صورت ذهن و دستان کودک درگیر فعالت جدید و مورد علاقه می شود و دیگر به انگشتش مک نمی زند.

 

• در آغوش گرفتن عروسک مورد علاقه، کتاب خواندن، نقاشی کشیدن، توپ بازی می تواند از جمله فعالیت های جذاب مورد علاقه کودک باشد.

 

 

۱۱- روش های مقابله با تنش و فشار روانی را به کودک یاد بدهید

 

• احتمال برگشت کودکان به عادت های منفی در زمان تنش، اضطراب و خستگی افزایش می یابد.

 

• به طور مثال هنگامی که پدر و مادر در حال جر و بحث هستند و کودک می بیند، زمانی که کودک در مهدکودک با دوستانش مشکل پیدا کرده است، زمانی که تنها گذاشته می شود و یا زمان هایی که پدر و مادر او را دعوا می کنند. در این زمان ها احتمال از سر گرفتن عادت مکیدن انگشت افزایش پیدا می کند.

 

• در این موقعیت ها لازم است مهارت های مقابله ای سالم و موثر را به کودک آموزش دهید.

 

• در واقع به او یاد دهید که در مواقع بحرانی برای رسیدن به آرامش راه دیگری جز مکیدن انگشت را انتخاب کند.

 

• صحبت با پدر و مادر یا شخص مورد اعتماد، ورزش کردن، خوردن تنقلات سالم، نقاشی کشیدن، بازی کردن با اسباب بازی ها، کاردستی درست کردن برخی از فعالیت های سالم برای جایگزینی با عادت مکیدن انگشت است.

 

• در سنین ۳ تا ۴ سالگی با افزایش مهارت های کودک در کنار آمدن با موقعیت های تنش زا کودک می تواند هنگام مواجهه با تنش این مهارت ها را جایگزین مکیدن انگشت کند.

 

 

و در پایان اگر شدت مکیدن انگشت در کودک بالا بود و تا سنین بالای ۵ سال ادامه پیدا کرد، لازم است حتما به دندانپزشک (برای معاینه فک و دندان) و روانشناس کودک (برای دریافت کمک حرفه ایی جهت ترک این عادت در کودک) مراجعه کنید.