وقتی شما چیزی را به کودک یاد می دهید، برای همیشه شانس این که خودش آن را کشف کند، از او می گیرید. /ژان پیاژه/
۱
در تربیتِ کودکِ خود با سایر پدر و مادرها رقابت نکنید. به دور از حاشیه و با توجه به شناخت همه جانبه از کودکتان یک برنامه تربیتی خاص برایش داشته باشید.
۲
والدین اسباب بازی کودک شان هستند.
تا میتوانید با کودکتان بازی کنید.
لازم نیست وقت زیاد (۳۰ تا ۶۰ دقیقه) را به بازی با کودکانتان اختصاص دهید. بازی با کودک می تواند ۵ تا ۱۰ دقیقه زمان بگیرد.
۳
برای کودکان با صدای بلند شعر یا کتاب قصه بخوانید. از تقلید صدا برای جذاب تر کردن کارتان کمک بگیرید.
۴
شایع ترین ترس های دورۀ کودکی: ترس از تاریکی، ترسی از حیوانات و ترس از مدرسه
۵
برای کودکمان شنونده خوبی باشیم. از طرفی به کودکمان یاد بدهیم که شنونده خوبی باشد. برای اینکار به او آموزش دهیم که :
• به فردی که با او صحبت می کند، نگاه کند.
• صحبت های طرف مقابل خود را قطع نکند. قطع کردن صحبت دیگران بی ادبی است. باید صبر کند تا صحبت طرف مقابلش تمام شود، بعد می توانید حرفش را بزند.
• لحن صدایش هنگام صحبت کردن آرام و ملایم باشد. جیغ و داد نکند.
• برای این که مطمئن شود صحبت طرف مقابل را شنیده، آنها را تکرار کند و بعد بگوید: «آیا درست متوجه منظورتان شدم؟ »
• اگر منظور طرف مقابلش را درست متوجه نشده، میتواند از او سوال بپرسد.
موارد بالا را بارها در موقعیت های مختلف با کودک خود تمرین کنید تا بخوبی آنها را یاد بگیرد.
۶
از خودتان توقع نداشته باشید که پدر و مادری کامل برای فرزندتان باشید. کودک شما نیز از شما انتظار کامل بودن ندارد. چون هیچ کسی کامل نیست. فقط پدر و مادری کافی باشید.
۷
زمانی به کودکتان قولی بدهید که بتوانید به آن عمل کنید. اگر کودک شما خواسته ایی داشت که امکان فراهم کردنش وجود نداشت نگویید یک روز دیگر یا بعدا یا چند وقت دیگر. قول کاری که توانایی انجامش را ندارید ندهید. بگویید نه و تمام.
اگر قول بدهید و عمل نکنید اعتماد خود را نزد کودک از دست می دهید . از طرفی کودک یاد می گیرد به قول هایش عمل نکند. می دانید چرا چون از خودتان یاد گرفته است.
۸
اگر کودکی را به فرزندخواندگی پذیرفتیم، باید قبل از هر چیز خودمان این موضوع را با او مطرح کنیم. کودکی که این موضوع را از اطرافیان می شنود، آسیب دیده و نسبت به پدر و مادرش بی اعتماد می شود.
این موضوع باید در زمان و مکان مناسب با کودک در میان گذاشته شود. مناسب ترین سن برای این کار سنین ۸ تا ۱۰ سالگی است.
۹
به سلیقه و سبک زندگی فرزندمان احترام بگذاریم. حتی اگر با سلیقه و نظر آن ها موافق نیستیم و کارشان مورد تایید ما نیست. (این نکته شامل رفتارهایی که در آن کودک به خود و دیگران آسیب میزند نمی شود. مانند مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی، فرار از مدرسه و … . اینگونه موارد نیاز به پیگیری و مداخله فوری پدر و مادر دارد).
۱۰
بهترین سن برای آموزش توالت رفتن به کودکان ۲/۵ تا ۳ سالگی است.