کودکان کار مجازی

حتماً تا به حال حتی برای یکبار هم که شده اصطلاح « کودکان کار مجازی» به گوشتان خورده است. این اصطلاح مفهومی جدید در حوزه رسانه های دیجیتال است که با اصطلاحاتی مانند «کودکان کار اینترنتی» و «کودکان کار در اینستاگرام» نیز شناخته می شود.
در سالهای اخیر و با رونق گرفتن شبکه های مجازی به ویژه اینستاگرام مفهوم «کودک کار» تغییر پیدا کرده است. دیگر کودکان کار فقط کودکان گل فروش، فال فروش، دستمال فروش و آدامس فروش سر چهارراه ها نیستند؛ بلکه کودکانِ به ظاهر زیبا و جذابی که عکس های شیک و لاکچری آنها با لباس هایی زیبا و گران قیمت در فضاهای مجازی انتشار می یابد، نیز مصداقی از کودکان کار هستند. این کودکان کار مجازی مدل هایی هستند که به عنوان بلاگر و اینفلوئنسر در فشن شوها و یا در صفحات اینستاگرامی که تحت نظر والدین شان است مشغول به کار و کسب درآمد برای والدین خود هستند. نوعی بهره کشی مدرن از کودکان …
کودک کار دیگر کودکی نیست که به اجبار به کار گرفته می شود. بلکه کودکان شیک اینستاگرامی که والدین آنها به قصد درآمد زایی فرصت بچگی کردن را از آنها می گیرند نیز کودکان کار هستند. کودکانی که ساعت های زیادی را یا در آتلیه ها می گذرانند و یا جلوی دوربین پدر و مادر برای عکس انداختن و انتشار در فضای مجازی قرار می گیرند. این کودکان به ظاهر و بر خلاف کودکان سر چهارراه ها شاد، خوشحال و راضی و خوشبخت به نظر می رسند، اما در باطن خطرات و آسیب های جدی آنها را تهدید می کند.
کودکانی که والدینشان عکس ها، فیلم ها و اطلاعات خصوصی مربوط به آنها را در صفحات فضای مجازی به ویژه اینستاگرام منتشر می کنند. استفاده از عکس و فیلم های خصوصی این کودکان به روشی برای کسب شهرت و توجه، افزایش لایک و فالوور و کسب درآمد توسط والدین و خانواده هایشان تبدیل شده است.
متاسفانه روز به روز به تعداد این کودکان اضافه می شود. کودکانی که برای کسب پول، درآمد، شهرت و اعتبار در خدمت خانواده هایشان قرار گرفته اند؛ بدون آن که در این تصمیم دخالتی داشته باشند و یا انتخاب مطلوب آنها باشد. پدر و مادر این کودکان با استفاده از آن ها در تبلیغ مزون ها، آتلیه ها، لباس فروشی ها، اسباب بازی فروشی ها و … پول هنگفت و قابل توجهی به جیب می زنند.
این کودکان با ظاهری دلنشین، پرزرق و برق و رنگ و لعابی خیره کننده در صفحات مجازی حضور دارند. مدلینگ و اینفلوئنسر بودن این کودکان ممکن است باعث حسرت بسیاری از کاربران فضای مجازی شود. طوری که کمتر کسی است که به آسیب و آزاری که به این کودکان وارد می شود، توجه کند.

آسیب های وارده به کودکان کار مجازی قابل چشم پوشی و اغماض نیست.

برخی از این آسیب ها عبارتند از:

۱- کودکانی که جزییات و مسائل خصوصی زندگی اشان (غذا خوردن، دستشویی رفتن، گریه کردن، بیمار شدن و …) در فضای مجازی با تعداد زیادی آدم غریبه به اشتراک گذاشته می شود، نمی توانند مفهوم حریم خصوصی را درک کرده و بفهمند.

۲- این کودکان قادر نیستند خودشان را صرف نظر از دیدگاه دیگران دوست داشته باشند؛ در نتیجه مجالی برای پرورش خود ارزشمند درونیشان پیدا نمی کنند. این کودکان میزان ارزشمندی خود را با تعداد لایک های دیگران اندازه گیری می کنند.

۳- به دلیل عدم رعایت حریم خصوصی، امکان سوء استفاده افراد پدوفیلیا از عکس های این کودکان وجود می آورد.

۴- انتشار عکس و فیلم های خصوصی کودکان در فضای مجازی و واداشتن آنها به رقابت با دیگر شاخ های مجازی، حق طی کردن روند طبیعی و نرمال رشد را از این کودکان می گیرد.

۵- میل تمام نشدنی و بی نهایت این کودکان به بهترین، زیباترین و مشهورترین بودن به خودی خود آسیب زا است.

۶- زیبایی و ارزش کودک تنها در مواردی خلاصه می شود که به اشتراک گذاشته شده است. به توانایی ها، استعدادها و دیگر نقاط قوت کودک توجه نمی شود.

۷- این کار باعث جدایی کودک از جامعه همسالانش و  ایجاد حس تافته جدا بافته بودن در او می شود که آسیب های جدی برای کودک در پی خواهد داشت.

۸- کودک دچار خود بزرگی بینی و اعتماد به نفس کاذب می شود.

۹- دیدن عکس های مرتب، رتوش شده و زیبا از خودش کودک را دچار این باور غلط می کند که من باید همیشه به همین صورت باشم. کودک از درک این که هر آدمی در شرایط و موقعیت های گوناگون قیافه های متفاوتی دارد که ممکن است بعضاً زیبا، جذاب و بی نقص نباشد، عاجز میماند.

۱۰- نقض حریم خصوصی کودک توسط پدر و مادر و امکان سرخوردگی و در پی داشتن واکنش های منفی کودک نسبت به این کار در آینده.

و چندین و چند آسیب دیگر …

آنچه پدر و مادر این کودکان در حق آنها انجام می دهند، ظلمی پنهان علیه آنها است.

آیا والدین این کودکان تاکنون از خود پرسیده اند که:
اگر کودکشان در بزرگسالی از این که حریم خصوصی اش توسط والدین نقض شده ناراحت باشد و واکنش منفی نشان دهد، جواب آنها به فرزندشان چه خواهد بود؟
آسیب های وارد شده به این کودکان را چگونه جبران خواهند کرد؟
اگر این کودکان در بزرگسالی به هر دلیلی این حجم از شهرت را نداشته باشند و این حجم از توجه را از سوی اطرافیان خود کسب نکنند، چه زیان و آسیب روحی خواهند دید؟
شاید پاسخ این والدین آن باشد که هر پدر و مادری حق دارد فرزندش را هرطور که میخواهد تربیت کند و با هر روشی که دوست دارد بزرگ کند. اما این طرز فکر نمیتواند دلیل محکمی باشد برای نقض حریم خصوصی کودکان که حق طبیعی آنها است
بنابراین پدر و مادرها باید قبل از تصمیم گیری درباره به اشتراک گذاشتن عکس های خصوصی کودکان خود در فضای مجاری و پیج های عمومی باید به این نکات توجه کنند و کمی درباره آینده، حق و حقوق فرزندشان بیندیشند.
و در آخر این که ما به عنوان کابران فضای مجازی با فالوو و لایک کردن این کودکان در آسیبی که پدر و مادر آنها به این کودکان میزنند شریک خواهیم بود.

 

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

طرحواره نقص/شرم

• من بی ارزشم. • این طرحواره باعث می شود فرد هیچ گونه رابطه ایی نداشته باشد و حسابی گرفتار تنهایی درونی باشد. • بیشترین

ادامه مطلب »

طرحواره طرد اجتماعی

• وصلۀ ناجور هر جمعی هستم. • احساس اولیۀ مهم این افراد، تنهایی است. • افرادی که طرحواره طرد اجتماعی دارند، حس می کنند که

ادامه مطلب »

طرحواره استحقاق

• من باید به تمام خواسته هایم دست پیدا کنم. • سه نوع استحقاق وجود دارد. با هم همپوشانی دارند، اما ممکن است یکی از

ادامه مطلب »