به نظر مزلو، افراد خودشکوفا:
• درکی روشن و فارغ از تعصب و پیشداوری از دنیا و دیگران دارند.
• هیجانات خود را پنهان نمی کنند.
• باور دارند که رسالتی برای انجام دادن در دنیا دارند. به رسالت خود متعهدند و برای آن سخت تلاش می کنند.
• علاوه بر نقاط ضعف و شکست های خود، ضعف های جامعه و دیگران را نیز می پذیرند.
• به جای برانگیخته شدن برای رسيدن به هدفی خاص، از درون رشد میکنند. وضعیتی که مزلو آن را فرا انگیزش نامید.
• از هر تجربه ایی مانند لحظه اول لذت می برند.
• روابط بین فردی عمیقی دارند.
• تعصب نژادی، مذهبی و اجتماعی ندارند.
• خودانگیخته، خلاق و انعطاف پذیرند.
• درک عمیقی از واقعیت و زیبایی دارند که شالوده اصلی خلاقیت است.
• مستقل و خودمختار هستند. در برابر فرهنگ پذیری مقاومت می کنند.
• به خلوت، انزوا و تنهایی نیاز دارند. از تنهایی خود لذت می برند.
• شوخ طبع هستند (شوخ طبعی فلسفی و غیر خصمانه)
• تجربیاتی شبیه به تجربیات مذهبی دارند که مزلو آن را تجربیات اوج نامید.
• دیگران را درک میکنند و خواهان کمک کردن هستند (نوعی نگرش دلسوزانه نسبت به دیگران)